Shefa

جایی خوندم:

- چرا مردم هنگامى که خشمگین هستند صدایشان را بلند می کنند و سر هم داد می کشند؟

- چون در آن لحظه، خونسردیمان را از دست می دهیم.

- این که آرامش مان را از دست می دهیم درست، اما چرا با وجودى که طرف مقابل کنارمان قرار دارد داد می زنیم؟

- هنگامى که دو نفر از دست یکدیگر عصبانى هستند، قلبهایشان از یکدیگر فاصله می گیرد. آنها براى این که فاصله را جبران کنند مجبورند که داد بزنند. چون به ظاهر نزدیک اما در واقع از هم دورند. هر چه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد، این فاصله بیشتر است و آنها باید صدایشان را بلندتر کنند

- هنگامى که دو نفر عاشق همدیگر باشند چه اتفاقى میافتد؟ آنها سر هم داد نمی زنند بلکه خیلى به آرامى با هم صحبت میکنند. چرا؟ چون قلبهایشان خیلى به هم نزدیک است. فاصله قلبهاشان بسیار کم است.

- هنگامى که عشقشان به یکدیگر بیشتر شد، چه اتفاقى میافتد؟

-آنها حتى حرف معمولى هم با هم نمی زنند و فقط در گوش هم نجوا میکنند

------

این تا اینجا بسیار جالب بود. من این رو نمی دونستم. نمی دونم این حرف رو کی فهمیده اما خدا خیرش بده که چقدر واضح فکر کرده. اما امتدادش رو مواظب باشیم! اگه این رو ادامه بدیم کم کم افراط می کنیم و می گیم دو نفر که خیلی خیلی عاشق ِ هم باشن باید با یک نگاه هم با هم حرف بزنند. نیاز به کلمه نیست.

چون بشر زیاده طلبه و عجول، از همون اول می خواهد که اون بیشترینه را مال ِ خودش کنه و بنابراین سعی می کنه با عشقش از همون اول با نگاه حرف بزنه! وقتی طرف نفهمید، بعد بهش یواش و با اشاره می گه، وقتی نفهمید کم کم سرش داد می زنه و با لگد حالیش می کنه :) بعدش هم قهر می کنه که این حتما عشق واقغی نیست چون زیاد نبود!

یه چیز ِ دیگه هم هست. خدا گفته: به من "بگید" او چیزی رو که می خواهید. با اشاره نه، بگید. حتا سرش داد بزنید! صبور باشیم!

... محمد

Excerpt: The reason why you scream on your beloved!

---